Adalbaldus

Karolingisch monnik en boekverluchter, werkzaam in de 1e helft van de 9e eeuw in de abdij van Saint-Martin in Tours. Waarschijnlijk behoorde hij tot de School van Tours. Zijn naam, genoemd in het Livre des Confraternités van het klooster van Sankt Gallen, komt voor aan het begin en eind van meerdere handschriften.

In een van deze handschriften (Parijs, Bibliothèque Nationale, ms. nouv. Acq. lat. 405) wordt zijn naam vergezeld van het woord “artificis“, hetgeen de hypothese ondersteunt dat Adalbaldus niet alleen de schrijver maar ook de verluchter was van een aantal handschriften.

Catalogus

Parijs, Bibliothèque Nationale

Ms lat 17227 evangeliarium

literatuur:

  • D’Ancona & Aeschlimann 1949, p. 1

Ms n. acq. lat. 405 Orose

literatuur:

  • D’Ancona & Aeschlimann 1949, p. 1

Literatuur

  1. Delisle 1885, p. 20
  2. Michel 1905, I, p. 348
  1. Bradley 1887-1889, I, p. 2
  2. Thieme-Becker 1907-1950, I, p. 55
  3. D’Ancona & Aeschlimann 1949, p. 1